Буцдаг бумеранг авчихаад зах дээгүүр нааш цааш холхиж байтал төөрсөөр төрөлдөө гэдэг билүү, будилж явснаа дуртай юмаа олчихдгийм байна. Муу хүн идсэнээ, сайн хүн явсанаа гэдэг. Өдий болтол сайн хүн аятай хэрэгтэй хэрэггүй өч төчнөөн л юм өгүүллээ. Гэхдээ арваад хоног ямар мацаг барьж явсан биш хамгийн сүүлд жаал муу хүний яриа өрнүүлье.
Мелбурн хотоос үлдсэн нэг сайхан дурсамж гэвэл төрөл бүрийн бялуу торт, гөөхий зөөхий, печени жигнэмэг – энэ бүхэнд би нугасгүй билээ. Найзынхаа ээжийн хийж өгсөн scone идээд гайхсан гэж. Японд скон гэхээр онцын амтгүй, печени хийх гэж байгаад андуураад талх хийчихсэн юм шиг л санагддаг байсан. Тэгсэн үгүйм байна, ээж хүн өөрийн гал тогоондоо өөрийн гараар хийсэн scone шиг амттан үгүйм байна. Дээрээс ээжийн хийсэн гэрийн варени түрхэж иднэ гэдэг мммммм... энэ хорвоод хүн болж төрсний нэгэн жаргал юм байна.
Зураг дээрхийг идээд жин хэд нэмсэнийг бүү асуугаарай, гэхдээ анхааруулж хэлэхэд Австрали явах төлөвлөгөөтэй бол жин нэмэх магадлал маш өндөр гэдгийг санаарай. Ингээд унжирч сунжирсан австралийн тэмдэглэлээ бялуу тортоор дуусгая. Дүгнэхэд олон сайхан хүнтэй учирсан, олон зүйл бодуулсан trip байлаа. Өдий хүртэл уншсан та бүхэндээ баярлалаа :)
2 comments:
Хахаха, жин хэд нэмсэн бэ? :))
hehe top secret asuuhgui sho :)
Post a Comment