Орчуулга: Сүрэн (орос хэлнээс)
| Ногоон гэзэгт... Ногоохон гэзэгтэй, Цагаахан цээжтэй Найлзуурхан хус минь, Цөөрмийн мандлыг юунд ширтэнэ вэ? Салхи чамд юу шивнэнэ вэ? Эргийн элс юу өгүүлнэ вэ? Эсвэл чи минь мөчир гэзгэндээ Саран сам-гоёл зүүхийг хүсээ юү? Нууцхан моддын бодлоо Нуулгүй надад хэлэхгүй юү? Намар цагийг гуниглан айлтгах Наад чимээнд чинь би дуртай. “Сониуч зантай найз минь, Урд шөнө оддын доор Малчин хүү энд ирээд Машид удаан уйлсан билээ. Саран авхай сүүдэр дэвсэж байлаа, Саруул гэрэлд ногоо туяарч байлаа. Нүцгэн өвдгий минь тэр тэвэрч, Нөр гүнзгий санаа алдсанаа, Навчис сэрчигнэх чимээнээр “Хойтон жилийн тогорууд хүртэл Хонгор минь баяртай” гэсэн билээ. | Зеленая прическа... Зеленая прическа, Девическая грудь, О тонкая березка, Что загляделась в пруд? Что шепчет тебе ветер? О чем звенит песок? Иль хочешь в косы-ветви Ты лунный гребешок? Открой, открой мне тайну Твоих древесных дум, Я полюбил печальный Твой предосенний шум. И мне в ответ березка: «О любопытный друг, Сегодня ночью звездной Здесь слезы лил пастух. Луна стелила тени, Сияли зеленя. За голые колени Он обнимал меня. И так, вдохнувши глубко, Сказал под звон ветвей: «Прощай, моя голубка, до новых журавлей”. |
