Герман хэлтэй хүмүүст атаархжийнаааа... Рилькэгийн шүлэг унших гэж үйлээ үзэхим. Англи, орос, япон хэлээр олдох олон орчуулгаас олигтой санагдсаныг нь ахин дахин уншин байж, амандаа хэд бувтнан байж герман эхийн тухай ядмаг төсөөлөл авах юм. Оросууд уул нь ямар ч шүлэг зохиолын хоёр гурван яггүй сайн орчуулгатай байдагсан... Рилькэгийн шүлгүүд болохоор л түмэн янзын орчуулага гараад ирэх юм. Бүгд хүлээн зөвшөөрчих янзын сайхан орчуулга байхгүй болоод тэр байх. Нацагдорж, эсвэл Ринчэн гуай Рилькэг монгол хэл рүү орчуулаагүй юм байх даа...
Anyway, найзтайгаа Рилькэгийн “Ганцаардалыг” орчуулж үзэв.
Үг, өгүүлбэр бүрийн утгыг хэлж өгсөн Аттилад (
http://attila.blogmn.net/) андад баярлалаа !
Rainer Maria Rilke (1875-1926)
Einsamkeit
Die Einsamkeit ist wie ein Regen.
Sie steigt vom Meer den Abenden entgegen;
von Ebenen, die fern sind und entlegen;
geht sie zum Himmel, der sie immer hat.
Und erst vom Himmel fällt sie auf die Stadt.
Regnet hernieder in den Zwitterstunden,
wenn sich nach Morgen wenden alle Gassen
und wenn die Lieber, welche nichts gefunden,
enttäuscht und traurig von einander lassen;
und wenn die Menschen, die einander hassen,
in einem Bett zusammen schlafen müssen:
dann geht die Einsamkeit mit den Flüssen...
Р. М. Рилькэ "Ганцаардал"
Орчуулга: Сүрэн, С. Наранжаргал
Ганцаардал яг л бороо мэт.
Тэнгис далайгаас ууршин үдшийн бүрийг зорьно
Тэнүүн талыг туулж алс холоо хөврөнө
Тэнгэрт очоод хэсэг хургаснаа
Тэртээх хотыг нөмрөн тэр чигээрээ асгарна
Үүр шөнийн заагаар цутгаж асгарахад гудамж талбай
Үүрд танигдах аргагүй болно.
Дурлаж янаглавч хайраа олоогүй хос
Дургүйцэн бие биенээсээ хөндийрөх үед
Үзэн ядалт, үхсэн сэтгэл өвөрлөх хос
Өдөн дэр нийлүүлэн хэвтэх үед
Тэр үед ганцаардал мөрөн гол шиг урсана, халгиж цалгина...
Loneliness
Transl. by Robert Bly
Being apart and lonely is like rain.
It climbs toward evening from the ocean plains;
from flat places, rolling and remote, it climbs
to heaven, which is its old abode.
And only when leaving heaven drops upon the city.
It rains down on us in those twittering
hours when the streets turn their faces to the dawn,
and when two bodies who have found nothing,
disappointed and depressed, roll over;
and when two people who despise each other
have to sleep together in one bed-
that is when loneliness receives the rivers...
Одиночество
Перевод: М. Рудницкий
Нет одиночеству предела...
Оно как дождь: на небе нет пробела,
в нем даль морей вечерних онемела,
безбрежно обступая города, -
и хлынет вниз усталая вода.
И дождь всю ночь. В рассветном запустенье,
когда продрогшим мостовым тоскливо,
неутоленных тел переплетенье
расторгнется тревожно и брезгливо,
и двое делят скорбно, сиротливо
одну постель и ненависть навеки, -
тогда оно уже не дождь, - разливы... реки...
孤独
富士川英郎 訳
孤独は雨に似ていて、
海に立ちこめ、夕暮れへと向かう。
遠くに霞む野末を越えて、
いつ変わることもなく、天へと向かう。
そして、都市へと降りそそぐ。
しかも、あの疑わしい時刻、
街ごとに夜がめぐり、
求め得ずした肉体が、うちひしがれて、
悲しみにくれるどうし、放っぽりだされて、
憎み合うどうしが、寝床を譲り合い、
添い寝せざるをえない頃に降りそそぎ、
そうなってようやく 孤独は川に入り交じってゆく…
-----------------------------------------------------------------------------------
